Günlerden 'Özgün'

Siyaset gündemimizi o kadar çok alıyor ki bazen bizi mutlu eden şeylerin farkında olmadan geçip gidiyor hayat.

Bugün günlerden canım oğlum Özgün.

 Yaşadığımız ortamda, kötülere ve kötülüklere inat  bana hayata karşı direnme, ayakta durabilme gücü veren önce Allah’ın sonrada babasının emaneti canım oğlum.

Bazen duygularını ifade eder bazen de anlaşılması zor hale gelen hareketleri yaşamımın parçası.

19 ay önce haince planlanmış cinayetle, bir caniye emir vererek babasını aldılar  ondan.

Bizler acı karşısında “zaman her şeyin ilacıdır.” sözünü o kadar duyarız ki.

Oysa zaman her şeye ilaç olmuyor.

Özgüne de olmuyor.

Özgün, yaşadığı travmayı ifade edemedi, sözcüklere dökemedi, acıya kapattı kendisini.

Zaman ona sadece babanın yokluğuna alıştırmaya çalışıyor.

Acısını dindirmiyor, geçirmiyor, iyileştirmiyor, günlük yaşantısına devam etmeye zorluyor.

Özgün ve onun gibi özel çocukların, bireylerin kayıplarında yaşadıklarını özellikle her akşam eve gelen babanın olmadığını onların penceresinden ne hissettirdiği bilinmez.

Davranışlarındaki değişimler; durup dururken gözlerinin yaşlanması, ağlamaya başlaması, hırçınlaşması, anlaşılmaz derecede hızlı konuşması, bir anda kahkahalar atması, sürekli birileriyle konuşma ihtiyacı..

Özgün’de gözlemlediğimiz bu hareketlerden anlıyorum ki acıya  kendini kapatıp kendine göre savunma mekanizması geliştirdi.

Güngör’le birlikte etrafımızda ki insanların nasıl birer birer kaybolduğunu da gördüm.

Giden gitmişti artık.

Güngör yoksa onlarda yoktu aslında hiç var olmamışlardı.

Bazılarına hiç üzülmedim, gerçek yüzlerini göstermişlerdi.

Kalan sahalar bizimdi ve yenileriyle hayata devam etmek gerekirdi.

Özgün için gazetemizin sokağındaki  “ iyi ki var” dediğim güzel insanların bulunması bir şans.

Özgün sayesinde yeni dostlar da katıldı aramıza.

Bu sokakta Özgün’ü anlamaya çalışıp, mutlu etmeye çalışan güzel insanlar, komşularımız var.

Gazetede hemen kapı komşusu olduğumuz Playstation Cafe’nin sahipleri Mert var, Fikret Abi var.

Tabi her ikisinin de birbirinden kıymetli eşleri.

 Sadece apartman yöneticisi değil sokaktaki her kuştan haberi olan Şükrü Hoca var.

Mahallenin neşesi, büyük oğlum gibi dediğim Levent var ve Özgün’ün daha sokağın başındayken seslendiği ellerinin lezzetine su dökülmeyen eşi Nilgün var.

Özgün’ün her gün araba piyasasını sorduğu Sercan var, onun gibi kıymetli meslektaşım olan annesi var.

Sokakta birkaç adım ilerimizde her derde deva ilaç olan Özgün’ün de kahkahasının başlangıcı olan eczanede namıdeğer Muko, Mukadder var.

Bir adım daha atıldığında Özgün’ün her istediği bilgisayar çıktılarını alan, posterlerini yapan Gençlik Fotokopi’de Muammer ve Barış var.

Hazır oraya gelmişken uğramadan geçmeyeceği İzmit’im Sürücü Kursu’nda Onur var ve Özgün’ün 7/24 aradığı kızlar Sibel ve Elif var.

Tabi ismini burada yazmasam da Özgün’ün sesini duyup ‘’Özgüüün’’ diye seslenip sıcak bir kucak açanlar da var.

Her biri Özgün’ü sabırla dinleyip cevap vermeye çalışır.

 Özgün’ün, kahkahaları sokakta yankılanır onların yanındayken.

Tek amaçları Özgün mutlu olsun. 

“Abla merak etme! Özgün bizde’’ diyerek Özgün’ü yanlarına almak.

Cuma namazına onlarla birlikte gitmek de ayrı bir zevk Özgün için.

Geçen Cuma namazı dönüşü Şükrü Hoca’nın kardeşi, sayın Dr. Burhan Sancak beyin ve Levent'in Özgüne hediye ettiği saati ofisin önünde törenle Özgünün koluna taktılar.

Güngör Arslan’ı kaybettiğimizde hüzün çığlıkları attığımız sokak, Özgün’ün kahkahaları ile inledi.

Kahkahaları duyan herkes, Özgünle birlikte mutlu oldu.

Özgün gülünce onlar da gülüyor.

Sevmenin, sevilmenin; menfaatsizce ve bedava olabileceğini de hissettiriyor insanlara.

Kötülerin yaşattıkları tüm olumsuzluklara, acılara rağmen hala iyiler de varmış dediğim insanlar onlar.

Hayatta herkes kötü değil, bencil değil.

Sevgiyi, mutluluğu paylaşan iyiler iyi ki varsınız.

Her birinize sonsuz teşekkürler, oğluma gösterdiğiniz ilgi ve sevgi için.

Dilerim ki dünyada hep güzellikler, iyilikler artsın.

Artsın ki insanlar bedava sevgiyi birbirine dağıtsın.

Güzel konuşmak,İnce  düşünmek,
Sevmek,Düşeni kaldırmak,
Ağlayanı güldürmek,
Sarılmak,
Hep bedava biliyor musunuz? - Farid FARJAD